امام علی علیه السلام در این حدیث با اشاره به نظم و هماهنگی موجود در جهان، مانند گردش خورشید و ماه، رشد گیاهان و تنوع موجودات، به وجود آفریدگاری حکیم و دانا اشاره میکنند. ایشان همچنین با طرح این سوال که آیا ساختمانی بدون سازنده یا جنایتی بدون جنایتکار وجود دارد، به این نتیجه میرسند که هر چیزی نیاز به علت دارد و جهان هستی نیز بدون علت نیست.
۲۴ مهر ۰۳ ، ۱۱:۱۵